PEYGAMBERİMİZ ve ÇOCUK SEVGİSİ
İnsanlığa ışık olup, yol gösteren İslâm dininin bizlere verdiği önemli mesajlardan biri sevgidir. Sevgi insanların fıtraten ihtiyaç duyduğu bir duygudur. Nasıl ki karnı acıkınca çocuklarımızın karnını doyuruyorsak, manen de ruhunu sevgiyle doyurmalıyız. Sevmeyi ve sevilmeyi öğrenen çocuk ileride hayatı, yaşamayı, insanları seven bir nesil olarak bizlere dönecektir. Bu sebepledir ki, geleceğimiz olan çocuklardan sevgi, şefkati esirgememeliyiz. Bu güzel hissi çocuklarımıza da öğretmeliyiz.
Kuşkusuz Efendimiz (sav) her konuda olduğu gibi sevgi konusunda da biz ümmetine en güzel örnek teşkil etmiştir. Peygamberimizin hayatında çocuklara karşı gösterdiği merhamet ve sevgi onun peygamberliğinin de temel parçasıdır. Hadislerde geçtiği üzere Efendimiz (sav)‘in çocukları kucağına alarak sevdiği onlarla oyunlar oynadığı anlatılır. Allah Resulünün çocuklara olan sevgisi, toplumun geleceğine verdiği değeri de gösterir bizlere. Yine Peygamberimizin davranışları çocuklara karşı duyarlılık ve sevgi göstermenin önemini vurgulayarak insanların birbirine karşı daha anlayışlı ve saygılı olmalarını teşvik etmiştir. Peygamberimizin sevgisinin en güzel örneklerini çocuklara olan sevgisinde görmekteyiz.
Allah Resulünün bir çocuk görse başını okşamadan geçmez, onu sever ve öperdi. Çocuklarla çocuklaşır, onların anlayacağı dilden konuşurdu. Bir anekdotta bizlere bildirildiği üzere Allah Resulünün her sefere çıkışında kızı Hz. Fatıma (ra) ziyaret eder, her sefer dönüşü yine ilk olarak kızının yanına gelirdi.
Torunları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’e olan düşkünlüğü de yine bu şekildeydi. Usâme (ra)’ den gelen bir rivayete göre Efendimiz kendi çocukları ve torunları dışında kalan çocuklara karşı da böyle sevgi doluydu. Usâme (ra) diyor ki:
“Rasûlullah (sav) beni bir dizine, torunu Hasan'ı da bir dizine oturtur, sonra ikimizi birden bağrına basar:“Ey Rabbim bunlara rahmet et, çünkü ben bunlara karşı merhametliyim’’ derdi. (Buhari, Edep, 22)
Yine bir rivayette Peygamberimiz Hasan ve Hüseyin’i sırtına bindirerek atçılık oynamış ve onlara: “ Deveniz ne güzel deve, sizde ne güzel biniciler siniz’’ diye iltifatta bulunmuş.
Efendimizin sevgisinden on yaşından beri Hz. Peygamberin yanında bulunan sahabeler den Enes bin Mâlik de nasiplenmiştir. Efendimiz Enes’i görünce kâkülünü hafifçe çekerek onu severdi.
Sevgisini sözlerle ifade eden Resulümüz torunları Hz. Hasan ve Hüseyin için “Dünyadaki iki reyhanım benim’’ derdi. (Ahmed b. Hambel, Müsned, 288)
Sevgisinin ifade etmek için yine bir başka yol ise sevdiği çocuğu bağrına basar ve ona dua ederdi.
Çocukların duygu düşünce dünyasını göz önünde bulunduran Efendimizin yaklaşımı, biz ümmeti için üzerinde bol bol düşünüp örnek alınması gereken bir husustur. Yine Efendimizin yaklaşımı çocuk yetiştirmede bizlere ufuk açıcı bir rehber olacaktır.
Peygamberimiz (sav) çocuklara olan sevgisi O’nun insanlığa bıraktığı en büyük miraslardan birsidir.
Peygamberimiz (as) sonsuz salat ve selam olsun…
A. N. KORKMAZ
4/6 Yaş Hacı Halis Saliha Baltacı
Kuran-Kursu Öğreticisi
Yorumlar
Kalan Karakter: