BİR İNTERNET HİKAYESİ 

BİR İNTERNET HİKAYESİ 
 

Bir internet devri başladı aman, 
Hepimiz öğrendik alıştık hemen, 
O olmadan daha geçmiyor zaman, 
Esir etti bizi OLMUYOR BEYLER. ....

Ne yaşlısı kaldı nede genç beyin, 
Her vakitte yaparız canlı yayın, 
Dede, nine, torun, torbaya sorun, 
Başka türlü zaman DOLMUYOR BEYLER. ....

Beyinler uyuşmuş, gözler yorulmuş, 
Bütün herşey internetten sorulmuş, 
Harman edip iyice bir karılmış, 
Kimse onun kadar BİLMİYOR BEYLER. ......

Akıllı telefon demişler buna, 
Cevap verir insanın sorusuna, 
Otururuz gecenin yarısına, 
Kaybolan akılı BULMUYOR BEYLER. .....

Ne sohbet, ne saygı nede söz kaldı, 
Ne temiz bir beyin, nede göz kaldı, 
Ne asıl çekirdek, nede öz kaldı, 
Akıllar eskiyi SİLMİYOR BEYLER. .......

Hep yolda, sokakta başımız önde, 
Arayıp dururuz ne varsa bunda, 
Bir gün bir çukura düşücez sonda, 
Daha benim aklım ALMIYOR BEYLER. ......

Okul oldu, Patron oldu, iş oldu, 
Ekmek oldu, ağız oldu, diş oldu, 
Rüya oldu, hayal oldu, düş oldu, 
Kimse İnternetsiz KALMIYOR BEYLER. .......

Selam yazdık, sohbet ettik, övündük, 
On bine telefon aldık sevindik, 
İnternet bitince yandık dövündük, 
Hesap aklımıza GELMİYOR BEYLER. ........

Sabahtan akşama, akşam sabaha, 
Millet hep alıştı vazgeçmez daha, 
Varmı başka tarif başka izaha, 
Artık yeter zili ÇALMIYOR BEYLER. .......

Herkes bir köşede telefon elde, 
Sanki küsüz sohbet kalmamış dilde, 
Şarj dolup boşalır mecal yok pilde, 
Sohbet edip kimse GÜLMÜYOR BEYLER. .......
 YAVUZ SELİM AY. ...