CAN SAĞ İKEN YURT VERMEYİZ DÜŞMANA!

30 Ağustos Zafer Bayramı...

Kurtuluş Savaşımızın zaferle sonlandığı gün...

Düşmanın vatan topraklarından kovulduğu gün...

Mustafa Kemal Atatürk'ün muzaffer olduğu gün...

Elbet ki bu günlere gelmek kolay olmadı.

Halk deyimiyle yedi düvel, literatür ifadesi ile emperyalistler, vatan topraklarını kuduz çakallar gibi parçalamış, lime lime etmiş ve paylaşmışlardı. Vatanın etini yemişler, kemiklerini kemiriyorlardı. Onlar için, bir kürdan alıp dişlerini kurcalamaya çok az kalmıştı. Son lokma diye zannettikleri o parçacıklar, fışkırıp koca bir çınar olmayı bekleyen, birer vatan uzuvlarıydı. Küllerinden doğdu bu kutsal topraklar... "Misak-ı Milli" sınırları ile çevrili bölünmez bir vatan oldu. Ete kemiğe büründü "Türkiye Cumhuriyeti" olarak göründü.

Elbet ki kolay olmadı bu günlere gelmek.

Başlarında liderleri Başkomutan Mustafa Kemal Paşa olmak üzere; genç-ihtiyar, kadın-erkek, sivil-asker, varsıl-yoksul tek vücut oldu bütün halk. Tek vücut oldu bütün millet.

Ayağı yalın-başı açık, damağı susuz-karnı aç... Döküldü cepheye o inançlı halk... Dikildi düşmanın karşısına, göğsü iman dolu bu millet. Dur dedi düşmana...

Elbet ki hiç kolay olmadı bu günlere gelmek.

Kimi zaman, savaşı kazanmada birkaç dakika geç kaldığı için, "Ben Gazi Mustafa Kemal Paşa'nın karşına nasıl çıkarım" deyip, intihar etti genç subay. Kimi zaman; namusunu korumak adına, "Düşmana namusumu kirlettireceğime ölürüm daha iyi" diyerek, düşmanın geldiğini görünce, evde kendini yakarak can veren gül gibi genç kızlar. Kimi zaman; "Cepheye yetiştirmem gereken mermiler ıslanmasın" diyerek, bebeğinin kundak bezlerini çıkarıp, cephane üzerine örten ve cepheye götürdüğü cephaneliğe bebeğini kurban eden anneler... Daha neler, neler...

Biz böyle kazandık bu toprakları...

Hiç mi hiç kolay olmadı.

Günlerce aylarca ordusunun başından ayrılmadı, Başkomutan Mustafa Kemal Paşa... Her cephede askeri ile omuz omuzaydı Gazi Mustafa Kemal Paşa... Kocatepe'de taşları yastık, toprağı döşek, ayazı yorgan yaptı, Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Paşa...

Can pahasına kazanıldı bu topraklar.

Atatürk, her an başlarında; Gövdesini siper etti düşmana bu millet. Tırnaklarıyla kazıdı düşmanı vatanın topraklarından bu halk. Genciyle, yaşlısıyla, kadınıyla, erkeğiyle, köylüsüyle, şehirlisiyle, cahiliyle, aydınıyla, yazarıyla, çizeriyle, şairiyle, ozanıyla...

Ve tarihin derinliklerinden gelen bir ses; Allah, Allah nidalarının yanında dudaklardan düşmüyordu. "CAN SAĞ İKEN YURT VERMEYİZ DÜŞMANA..." Halk Ozanı Âşık Şenlik imzasının taşıyan bu dizeler, 30 Ağustos 1922'de bir kez daha dillerdeydi. Ve hâlâ da dillerdedir. Sonsuza kadar da dillerde:

CAN SAĞ İKEN YURT VERMEYİZ DÜŞMANA

Ehl-i İslam olan işitsin bilsin